وعده

چگونه می توان به #اهل_بیت علیهم السلام نزدیک تر شد؟

دو راه خاص، برای آن هایی که فکر می کنند خیلی دور هستند وجود دارد.
دو راه میانبر، برای سنگین تر کردن کفه‌ی #اعمال نیک
دو راه ساده و مهم برای کم کردن فاصله مان با #اهل_بیت علیهم السلام

می توانید حدس بزنید این دو راه چیست؟

به بهانه آخرین #جمعه ماه #شعبان

@zekreelahi

بچه ها تب دار، یک عشر و دو عشر نیست. بالای دو درجه. نزدیک به 40.  پاشویه می کند و ادا در می اورد که بخندند. می خندند. چشمهایشان پف کرده و قرمز است. حرارت است که از این چشم های ناز ومعصوم می بارد. دردتمام بدنشان را در خود گرفته. سوزش هم علاوه می شود و خارش. حتما شنیده ای آبله مرغان را. یا گرفته ای. بروزش در بچه ها کمتر است اما این دو نو کودک، خیلی اذیت اند. تشت آب و صابون، به ترتیب، میهمان بدن تب دارشان می شود که هم به شست شوی دانه ها بپردازد و هم تب شان را کمی پایین بیاورد.

یکی را به حوله می نشاند. نرم نرم دست های پر مهرمادرانه اش را بر حوله فشار می دهد که اب تنشان گرفته شود. بیحال است. بد حال. چشمان خمار، بدنی کوفته و نالان. در اغوش می کشد و به اتاق می برد. یکی یکی دانه های تاولی اش را کرم میزند و هم زمان از بازی با او و نونهال دیگرش در حمام، غافل نمی شود.

خودش اما حالش بد است. او هم تب دارد. چشمانش به هرم گرما نشسته و بدنش به سوزش و درد و خارش. کودک نیست که خفیف باشد. اگرچه خفیف را نه دیده و نه حس کرده، فقط شنیده!

دومی را از حمام می گیرد. به لرز افتاده. در آغوش می کشد و با شعرهای من درآوردی، حواسش را پرت می کند. شربت افاقه نکرده. بایدترکیبی بدهد. کمی از شربت دیگر را با قربان صدقه های مادرانه به او می دهد.

دو ساعت است که یکربع به یکربع تب بچه ها را می گیرد. 39و نیم. پایین نمی آید. وقت نکرده آبی بخورد. هرم گرمایش دو چندان شده و دل پیچه و تهوع گرفته است.  به خود می گوید: طاقت بیار. محکم باش. یک تب است. فرض کن اوج تابستان قم در آفتاب گیرافتاده ای. توجه نکن. این دو طفل معصوم نیاز به مراقبت دارند.

باز هم تب شان را می گیرد. کمی کم شده است. هم زمان، مشغول پختن ناهار ساده و مقوی می شود تا به محض کم شدن تبشان، با خنده و بازی، به خوردشان دهد و جان به بدن های نحیفشان برگردد. قرص تب بر می خورد تا خودش هم جان خدمت، داشته باشد.

الکافی عن أبی بصیر عن الإمام الباقر أو الإمام الصادق علیهما السلام ، قالَ :قُلتُ لَهُ : أیُّ الصَّدَقَةِ أفضَلُ ؟ قالَ : جُهدُ المُقِلِّ ، أ ما سَمِعتَ قَولَ اللّه ِ عز و جل : «وَ یُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَ لَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ»
تَرى هاهُنا فَضلاً؟[الکافی : 4 / 18 / 3.]

الکافى ـ به نقل از ابو بصیر ـ  : به امام [باقر یا صادق علیهما السلام ]گفتم : کدام صدقه برتر است؟ فرمود: «دِهِش بینوا. این سخن خداى عزّ و جلّ را نشنیده اى که : «و [دیگران را ]بر خویشتن ، مقدّم مى دارند ، هرچند خودشان نیازمند باشند» . آیا در این جا مازادى مى بینى؟[یعنى آیا در آیه ، قیدى در خصوص این که مازاد نیاز خود را عطا مى کنند ، مى بینى؟ ـ م .]» .

- ببخشید.

+ آخر این چه کاری است که کردی؟ بخشیدم. خدا ببخشد. ولی از تو بعید است. انتظار نداشتم. تو چرا؟ این هم کار بود که کردی؟

- شرمنده‌ام.

+ شرمندگی که نشد حرف . جوابم را بده. چرا این کار را کردی؟

- چی بگم. ببخشید

+ گفتم که. بخشیدمت. اما نمی‌فهمم بر چه اساسی این کار را کردی

در این جور مواقع، گرفتار شده‌ای؟ هر چه عذرخواهی می‌کنی، طرفت می‌گوید بخشیدم و باز هم سرکوفت و سرزنش و چرایی‌هاست که در کلامش می‌شنوی. یا حتی بدتر، خودت اینگونه بوده‌ای؟ که خطایی را ببخشی و در کلام، ولو به دقایقی او را سرزنش و نکوهش کنی و گاهی حتی، تنبیه.

الهی که اینگونه نباشیم که اگر بودیم، در اصل عفو و بخششی نکرده‌ایم که عفو و گذشت، سرزنش ندارد.(1) بگذر. رها کن. کش نده.

آثار عفو و گذشت را در اینجا بخوانیم

1. الإمامُ علیٌّ علیه السلام :ما عَفا عَنِ الذَّنبِ مَن قَرَّعَ بِهِ .( غرر الحکم : 9567)

امام على علیه السلام : کسى که به واسطه گناه کسى را سرزنش کند، گذشت نکرده است.

با درنگ و دقت بخوان:

یک سال

365 روز، هر روز 24 ساعت،

فقط در حال عبادت باش.

.

.

اگر این یک سال را خالصانه قربتا الی الله اینگونه باشم، چه می‌شود! (1)طیب و طاهر، بدون گناه و معصیت.

.

.

بنده‌ی خوب خدا،

اگر دقایقی بیاندیشی،

تفکر کنی،

برتر از این یک سال عبادت(2) خالصانه، به نفس و روح خود سود می‌رسانی و به خدا، نزدیک.

موضوعات این تفکر سازنده را در اینجا بخوانید.

1. تک تک لحظه‌های عمرتان پر باشد از بندگی و عبودیت خداوند. لحظاتی که مشغول کار هستید، مشغول استراحت، خوردن و . با توجه و نیت، تک تک لحظه‌های غفلت را می‌توان به عبادت، تبدیل کرد.

2. الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : تَفَکُّرُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ سَنَةٍ «إنَّما یَتَذَکَّرُ اُولُوا الأَلبابِ» .[بحار الأنوار : 71/327/22.]

امام صادق علیه السلام : یک ساعت اندیشیدن بهتر از سالى عبادت است. «جز این نیست که خردمندان پند مى گیرند».

دفتر و قلم؛ آماده.

بنویس. (شما هم بنویسید)

1. کارهایی که باید انجام دهم ولو دوست نداشته باشم یا سختم باشد؛ چون مفید است. مثل تلاوت قرآن و دعا، نمازهای اول وقت باتأمل و

2. کارهایی که نباید انجام دهم ولو دوست دارم و راحت‌ترم؛ مثل خوش‌خوابی‌های بعد از اذان صبح، سرنزدن به همسایه و .

لیست بلند بالایی شد. خیلی دقیق و جزئی.

.

.

.

.

.

و بعد

 پیامی برای تک تک سلول‌هایم که روزی، به فنا می‌روید برای اینکه به بقا برسید:

گوش دهید.

دستانم.

پاهایم.

قلبم.

مغزم.

شکمم.

همه‌تان، بفهمید:

شما برای راحتی و پاداش دائمی (نیازمان)،  مجبورید صبرکنید(1) بر این انجام دادن‌ و گاهی انجام ندادن‌ها. شما برای .

 تکرار

شما برای.

شهدا، این نوع برنامه‌ها‌ را چطور می‌نوشتند؟ اینجا را بخوانید.

1. الإمام علیّ علیه السلام : مَعاشِرَ شیعَتِی ، اِصبِروا عَلى عَمَلٍ لا غِنىً بِکُم عَن ثَوابِهِ ، وَاصبِروا عَن عَمَلٍ لا صَبرَ لَکُم عَلى عِقابِهِ ، إنّا وَجَدنَا الصَّبرَ عَلى طاعَةِ اللّه ِ أهوَنَ مِنَ الصَّبرِ عَلى عَذابِ اللّه ِ عَزَّوجَلَّ . اِعلَموا أنَّکُم فی أجَلٍ مَحدودٍ وأمَلٍ مَمدودٍ ونَفَسٍ مَعدودٍ ، ولابُدَّ لِلأَجَلِ أن یَتَناهى ولِلأَمَلِ أن یُطوى ولِلنَّفَسِ أن یُحصى . ثُمَّ دَمَعَت عَیناهُ وقَرَأ: «وإنَّ عَلَیکُم لَحافِظینَ * کِرامًا کاتِبینَ * یَعلَمونَ ما تَفعَلونَ [ الانفطار : 10 ـ 12 . ] » [ أمالی الصدوق : 96 / 5] .

امام على علیه السلام: اى گروه شیعیان من! برکارى که از پاداش آن بى نیاز نیستید، شکیبا باشید و در ترک کارى که تاب کیفرش را ندارید، پایدارى ورزید، (زیرا) ما شکیبایى بر طاعت خدا را، آسانتر از شکیبایى بر عذاب خداى عز و جلیافته ایم. بدانید که شما عمرى محدود و آرزویى دراز و نَفَسى شماره شده دارید و لاجرم عمر به سرآید و بساط آرزو درهم پیچیده شود و نَفَسها به شماره افتد. حضرت سپس اشک ریخت و این آیه را خواند: «همانا بر شما نگهبانانى گماشته شده اند. [فرشتگان] بزرگوارى که نویسندگان [اعمال شما ]هستند. آن چه را مى کنید، مى دانند.»

اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم

عَنْ اَحَدِهِما(علیهم السلام) قَالَ: «مَا فِی ‎الْمِیزَانِ شَیْءٌ اَثْقَلَ مِنَ الصَّلَاهِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ»؛
کلینی، الکافی، ج2، ص494.

از امام‌ محمد باقر یا امام‌ جعفر صادق(علیهم السلام) روایت است که فرمود: «در میزان (و ترازوی اعمال در قیامت) چیزی سنگین‎تر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست».

خیلی درهم و برهم بود. اونقدر که دیگه انگیزه‌ای برای کارکردن نداشتم. ترجیح می‌دادم صبح‌ها دیر برم و زود برگردم. آن روز هم علارغم میلم، سروقت رفتم که با صحنه‌ای عجیب روبرو شدم.

-         سلام اقای مصطفوی. سرموقع اومدین. بفرمایید.

-         سلام علیکم. بله. ممنونم. ببخشید شما؟

-         مدیرجدید مجموعه هستم. بفرمایید مزاحم کارتون نمی‌شم.

آنقدر مدیرجدیدمون بهمون سرمی‌زد و سراغ کارها و پرونده‌ها رو می‌گرفت(1) که تا اخر اون روز، کاری که در طول دوهفته انجام می‌دادم را تمام کردم و شاداب و سرحال، پر انگیزه به خانه برگشتم. چقدر جالب بود روش مدیریتش. باید تحلیل کنم چرا اینطور پرنشاط شده‌ام و مشتاقم فردا، زودتر از مدیر، به اداره برسم.

کنترل نفس در ایام جوانی امکان‌پذیر است؟ اینجا را مطالعه کنید.

پاورقی:

1. الإمامُ علیٌّ علیه السلام : قَیِّدوا أنْفُسَکُم بالمُحاسَبَةِ ، وامْلِکوها بالمُخالَفَةِ . [ غرر الحکم : 6794 . ]

امام على علیه السلام : نفسهاى خود را با حسابرسى به بند کشید؛ و با مخالفت کردن با آن، زمامش را در اختیار گیرید .

یک زندگی خوشمزه

دوره بیست و سه سال رسالت پیامبر شامل دو فصل بود.

سیزده سال در مکه، دوران اول که مقدمه ای برای فصل دوم بود. ده سال بعدی هم که دوران شالوده‌ریزی نظام اسلامی و بنای یک الگو و نمونه ای از حاکمیت اسلام برای همه دوران‌های تاریخ و همه مکان‌ها و انسان‌هاست.

با نگاه به سیره پیامبر (1)در دوران ده ساله‌ی مدینه، به شناختِ شاخص‌هایی دست می‌یابیم که بر اساس آن می‌توانیم خود، نظام‌ها و انسان‌ها را با آن، بسنجیم. (2)

بذر اندیشه و عقیده‌ی توحیدمحوری که پیامبر در این دوران‌ها کاشت، باروری درختانی تنومند در زمان مناسب و رهایی انسان‌ها از طاغوت‌ها و بیداری را به دنبال دارد. این الگو، امانتی است در دستان ما و این باروری، به همت و تلاش تک تک ماست.

برای آشنایی بیشتر پیرامون شاخصه عدالت در سیره‌ نبوی ، به اینجا مراجعه کنید.

1. امام سجاد علیه السلام فرمود: اَلا وَ اِنَّ اَبْغَـضَ النـّاسِ اِلـىَ اللّهِ مَن یَقْتَدى بَسُنّةِ اِمامٍ وَ لایَقتَدى بِأعمالِهِ . (الکافى، 8: 234، ح 312.)

هشدار که منفورترین مردم نزد پرورگار، کسى است که خود را پیرو روش و مسلک امامى داند و پیروى از اعمال او نکند..

اهمیت دانستن این شاخصه‌ها گفته شد. همین که شاخص است، مهم بودنش معلوم می شود. در مرحله بعد، مثلا، وقتی دانستی عدالت یکی از شاخصه‌هاست، باید عدل و عدالت را درست فهمید. در عمل هم باید بتوانیم آن‌ها نیکو و به‌جا پیاده کنیم. این پیاده کردن شاخصه ها در خودمان و محیط پیرامون و جهان، مرحله بعدی‌ای می‌شود که هر کس متناسب با همت و تلاشش، به آن دست خواهد یافت ان شاالله.

رفتارهایش عجیب و غریب شده بود. اتاق‌ها را جارو می‌کرد. دستشویی را مرتب تمیز می‌کرد. ظرف‌های کثیف را زود می‌شست. هر جایی را که می‌دید آشغالی چیزی افتاده، در خانه، خیابان، مسجد، هیئت و در کل، هر جایی که پا می‌گذاشت، برمی‌داشت و تمیز می‌کرد. واای خدا! نکند وسواسی شده!

چنان متعجب نگاهم کرد که پشیمان شدم از گفتنش.

   + خدا نکنه. فکر نکنم وسواسی شده باشم. فقط مدتیه به کلمه طهارت علاقه پیدا کردم. تو دعای وضو می‌خونی الحمدلله الذی جعل الماء طهورا این طهورا ی لطافت خاصی داره. جالبه زهرا، ی دعاهایی داریم از خدا می‌خوایم ما رو طاهر کنه . مثلا از خدا می‌خوایم که زبان ما رو از دروغ طاهر کنه(1). به نظرت چطوری خدا ما رو طاهر می‌کنه؟

ایندفعه، من متعجب نگاهش کردم

فایده‌ی همیشه طاهر بودن را در اینجا بخوانید.

1. امام على علیه السلام: اَللّهُمَّ طَهِّرْ لِسانى مِنَ الْکَذِبِ؛  [بحارالأنوار، ج 86 ، ص 113] خدایا زبانم را از دروغ پاک گردان.

بلند بلند می خواند : کنار قدم های جابر، سوی نینوا رهسپاریم / ستون های این جاده را ما، به شوق حرم می شماریم اشک می ریخت و راه می‌رفت و می‌خواند. شبیه رباب و سکینه، برای شما بی‌قراریم / از این سختی و دوری راه، به شوق تو باکی نداریم

نگاهی به کودکان خردسالم انداختم. با خود گفتم واقعا حاضری؟ با بچه ها بری و هر سختی‌ای را به عشق مولا ، تحمل که هیچ، نوش کنی؟ ، 17 ساعت در اتوبوس ، مسیرهای 4 ساعته بین راه، توقف‌های طولانی مدت دم مرز، باران و گلی شدن  سرما و وسط همه‌ی این‌ها، خواسته‌های ریز و درشت بچه‌ها، دستشویی و .

حاضری؟

اینجا، وسط قلب و دل ت، خودتی و خدا(1). اگه حاضر نیستی و نمی توانی، حتی همین شعر را هم نگو که باکی نداری!

ولی مولاجان، حسین جانم، اگر دیدن شما، به تحمل و نوش کردن تمامی این‌ها باشد، با جان و دل حاضرم شما را آرزویم است بقیه چیزها مهم نیست صادقانه عزم دیدارت را دارم

با اشک می خوانم: کنار قدم های جابر.

خاطره ای از عزمی، صادقانه را در اینجا بخوانید.

1. امام على علیه السلام: اِذا اَحَبَّ اللّه ُ عَبْدا اَلْهَمَهُ الصِّدْقَ؛ [غررالحکم، ج 3، ص 161، ح 4101]

هرگاه خداوند بنده اى را دوست بدارد، راستگویى را به او الهام مى نماید.

صدای فریاد و فحش‌هایش را که می‌شنیدم، لرزیدم و بدم آمد. با خودم عهد کردم من، مثل او، نشوم.

دروغ و دورویی‌هایش را که دیدم، بدم آمد و با خودم عهد کردم من، مثل او، نشوم.

بی‌توجهی و همدلی نکردن‌هایش را دیدم، دلم شکست و بدم آمد. با خودم عهد کردم من، مثل او، نشوم.

همین بدی‌ها بود که بخشی از خوبی‌هایم را به وجود آورد. در هر کس که می‌دیدم، با خودم عهد می‌کردم من، مثل او نشوم(1). و مودب به رفتارهای خوب باشم.

از امروز، به خود، می‌نگرم. چه چیزهایی در من است که همچو منی اگر ببیند، با خودش عهد می‌بندد، مثل من نشود. عالمی دارد که عهد ببندی، مثل خودت هم نشوی(2).

کارکردهای مودب بودن را در اینجا بخوانیم

پاورقی: 

1. امیرالمومنین علی علیه السلام :إذا رأیتَ فی غیرِکَ خُلْقا ذمِیما فتَجَنّبْ مِن نفسِکَ أمثالَهُ . [غرر الحکم : 4098.]  امام على علیه السلام :هرگاه خوى ناپسندى را در کسى دیدى، امثال آن را از خودت دور کن.

2. امیرالمومنین علی علیه السلام :أفضلُ الأدبِ ما بدَأتَ بهِ نفسَکَ .[غرر الحکم : 3115.]  امام على علیه السلام :بهترین ادب آن است که از خود آغاز کنى.

یکی از راه‌های متصف شدن به صفتی، این است که ویژگی‌های صاحبان آن صفت را بشناسیم و در خود پیاده کنیم. اصل و تمام همت ما این است که متقی باشیم. شما از ویژگی‌های متقین، چه می‌دانید؟

   هر وقت می‌دیدمش، تمام ساعات روزش پر بود از برنامه‌های درسی و خدمت در ابعاد وسیع و عبادت و . باز هم از قصورها و کارهای کمش، خجلت زده بود و از خدا طلب بخشش می‌کرد. جالب بود که خیلی هم شکر می‌کرد.

    او که این همه با خدا بود و خدایی کار می‌کرد این بود. ‌پس من چه‌ام ؟!

اَلْمُتَّقونَ لایَرْضَوْنَ مِنْ اَعْمالِهِمُ الْقَلیلَ، وَ لایَسْتکْثِرونَ الْکَثیرَ(1)

تقواپیشگان، از کار کمِ خود راضى نیستند و کارهاى زیاد خود را، بسیار نمى شمارند.

 پ.ن1: به نظرتان این نگاه(از عمل کم راضی نیست و زیاد را کم می‌بیند)، از کجا ناشی می‌شود؟

پ.ن2: مفهوم تقوا را در اینجا بخوانیم

پاورقی:

1. امام على علیه السلام: اَ لْـمُـتَّقونَ لایَرْضَوْنَ مِنْ اَعْمالِهِمُ الْقَلیلَ، وَ لایَسْتَـکْثِرونَ الْکَثیرَ، فَهُمْ لاَنْفُسِهِمْ مُتَّهِمونَ وَ مِنْ اَعْمالِهِمْ مُشْفِقونَ؛ نهج البلاغه، از خطبه 184.

تقواپیشگان، از کار کمِ خود راضى نیستند و کارهاى زیاد خود را، بسیار نمى شمارند، در نتیجه، خودشان را زیر سؤال برده و محاکمه مى کنند و از کردار خود بیمناک اند.

این روزها باید مدام به خودمان و اطرافیانمان بگوییم: نترس. نترسید. دنیا، همه‌اش هم، خیلی قلیل و کم است(1). نترسید اگر دنیا را ندارید و نخواهید داشت. داشتید و دارا باشید هم، دارایی‌تان خیلی خیلی کم است.

از خدا بترسید اتقوا الله که اگر از خدا نترسیم، ترس‌هایمان می‌شود همان بحران‌ها و نداشتن‌ها و نکند نتوانیم‌ها و.

ترس‌هایمان را جهت بدهیم به همین سمت(الله)، دنیا و آخرت‌مان تأمین می‌شود.

می‌گوید: چه مطمئن. چه دلت خوش است بانو!

ایکاش تو هم مطمئن باشی و بچسبی به تقوا در بحرانی‌ترین شرایط که :

 وَمَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا هر کس از خدا پروا کند [خدا] برای او راه بیرون‏شدنی قرار می‏دهد

  وَیرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لَا یحْتَسِبُ و از جایی که حسابش را نمی‏کند به او روزی می‏رساند

 وَمَنْ یتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ و هر کس بر خدا اعتماد کند او برای وی بس است

 إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیءٍ قَدْرًا(2) ‏خدا فرمانش را به انجام‏رساننده است به راستی خدا برای هر چیزی اندازه‏ای مقرر کرده است

تک تک عبارات بالا را دوباره بخوان. سه باره. بخوان و به قلبت بباوران.

پر خیر و روزی باشید الهی

معنای تقوا از زبان دل‌نشین آیت الله مجتهدی رحمه الله علیه را در اینجا ببینیم

1.  قُلْ مَتَاعُ الدُّنْیا قَلِیلٌ وَالْآخِرَةُ خَیرٌ لِمَنِ اتَّقَى  : سوره نساء/ 77.

2. سوره طلاق/ 2و 3

یکی از خواهرانم، خواسته بودند نظم رو توضیح بدیم.

سوال خیلی خوبیهو خیلی خوب تر ، خوشحالم از خواهرم که دنبال معنای دقیق هست. افکارشون منور الهی.

مسئله‌ی مهمی است.

توصیه‌ای است که امیرالمومنین علی علیه السلام به ما کرده‌اند. از آن توصیه‌های خاص:

. هر کس را، که این نامه من به او رسد

 اُوصِیکُما بتَقوَى اللّه ِ و نَظمِ أمرِکُم(1)  سفارش مى کنم به تقوا و نظم در امورتان.

بنظرتون؛

تعریفی که قراره بدیم ، ناظر به مصادیق هست؟ یا خود مفهوم، تعریف داره؟ یک جور دیگه بگم نظم، کجا خودش رو نشون می ده؟ وقتی چیزهایی هست و می بینی؟ یا خود نظم، یک چیزی هست؟

باید شیئی، فکری، نیتی، چیزی باشه و در قالب خاصی بره تا ما بگوییم فلان چیز منظم هست. نظم در فلان چیز حاکم شده. فلان جا منظم هست.

اما تعریفش؟ خیلی دوست دارم تعریف رو از جهان هستی که منظم ترین نظام هست، استخراج کنیم. منظم ترینی که نشان دهنده ی خالقی منظم هم هست. حالا وقت فکر کردنه. 5 دقیقه، یک ربع، چند ساعت، فکر کنیم :

نظام جهان هستی، چه فاکتور یا فاکتورهایی داره که بهش می گوییم جهانی منظم است؟

1. الإمامُ علیٌّ علیه السلام : اُوصِیکُما بتَقوَى اللّه ِ ، و ألاّ تَبغِیا الدُّنیا و إن بَغَتکُما ، و لا تَأسَفا على شَیءٍ مِنها زُوِیَ عَنکُما ، و قُولا بِالحَقِّ ، و اعمَلا للأجْرِ (لِلآخِرَةِ) ، و کُونا لِلظّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا

اُوصِیکُما ، و جَمیعَ وُلْدی و أهلی ، و مَن بَلَغَهُ کِتابی ، بتَقوَى اللّه ِ و نَظمِ أمرِکُم .[نهج البلاغة : الکتاب 47.]

امام على علیه السلام : شما دو تن را به تقواى خدا سفارش مى کنم و اینکه در پى دنیا نباشید، گر چه دنیا در پى شما باشد و براى چیزى از دنیا که از شما گرفته شود افسوس مخورید و همواره حقیقت را بگویید و براى پاداش (براى آخرت) کار کنید و دشمن ستم پیشه باشید و یار ستمدیده. شما دو تن و همه فرزندانم و خانواده ام و هر کس را که این نامه من به او رسد، به پروا دارى از خدا و داشتن نظم و انضباط در کارهایتان سفارش مى کنم.

سلام به همه خواهرانم

یاد آش پشت پاهایی که می پزیم یاد آش پشت پاهایی که مادران شهدا می پختند و جنازه بچه هاشون برمی گشت گاهی خبرشون فقط می رسید و نه هیچ چیز دیگر

حسین جان می روی با افتخار دلم نمی آید بگویم برو بسلامت نرو سلامتی نذاشتند برایت اما با افتخار رفتی سلام ما را به مادر برسان

حسین جان برو با عزت در آغوش رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم

این دنیا جای ماندن نیست تنگ است برای وسیعی چون شما

دوست داشتم تک تک تون نیت کنین برای این آش حاجت هر چی و از خدا می خوام به تک تک نیت ها و حاجت هاتون برسید

اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم

مطمئن باشید صلوات بفرستید و فوت کنین برسه به آش، می رسه آش رو از الان بار گذاشتم بسم الله ی نیت و دو نیت هم نه ی آشه و هزاران نیت برای حسین علیه السلامبرای مولامون صاحب امان عجل الله تعالی فرجه الشریف خدایا، کار جمعی ما را قبول بفرما

الهی که مصداق تام و کامل کلام پر نور امیرالمومنین علی علیه السلام باشیم:

إنّ اللّه تعالى أطلع على الأرض فاختارنا و اختار لنا شیعة ینصروننا و یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا و یبذلون أنفسهم و أموالهم فینا فاؤلئک منّا و إلینا و هم معنا فی الجنّة. (غرر الحکم و درر الکلم، جلد 1، ص 23)

همانا خداوند ما را برگزید و گروهی را برای ما برگزید تا یاریمان کنند و به سبب شادی ما شاد باشند و به خاطر حزن ما اندوهگین باشند و اموال و جان هایشان را در راه ما بذل کنند. آنان از ما و به سوی ما هستن

یادت هست که احسان چه بود؟ دقت اول چه بود؟ دقت دوم چه؟

اما می‌دانی. بگذار بی مقدمه بگویم، بی تعارف:

باید ایثارگر باشی که بتوانی بواسطه احسانت، از حق خود بگذری. برای همین است شاید، که مولایمان فرموده مهم‌ترین جزء ایمان، احسان و نیکی کردن به مردم است.(1)

باید کریم باشی که بواسطه احسانت، بخششی کنی ورای بخشش های دیگری و هیچ انتظاری هم نداشته باشی. کریم است که از خود می‌گذرد و به دیگری، می‌دهد. (2)

احسان کردن، سرشت خوبان است و از بدکاران، این کارها بر نمی‌آید. (3) احسان، میوه‌ای است که به اندازه تقوا و ایمانت، ثمر می‌دهد. هر چه متقی‌تر باشی، محسن‌تر هم خواهی شد. (4)

انسان‌های محسن، بر اعمال و رفتار و گفتار خود، مواظبت دارند. (5) اهل تقوا هستند دیگر. سراسر خیر و نیکی‌اند و باز هم می‌گویند : فقط اطاعت امر مولایم بود. ذره‌ای، نیکی‌اش را نمی‌بیند و حاضر است از جان و مال و آبروی خود بگذرد و از هر چه خدا به او داده، انفاق کند.( 6)

بهشت می‌شود دنیایی که محسنین، آن را بسازند. سهم من و تو، در ساختن چنین بهشتی، چه اندازه است؟

الهی که شما هم جزو محسنین باشید. ویژگی‌های محسنین را در اینجا بخوانید

پاورقی های پر نوووور:

1. امیرالمومنین علی علیه السلام : رأسُ الإیمانِ الإحْسانُ إلى النّاسِ.( غرر الحکم : 5253) : امام على علیه السلام : رأس (مهم‌ترین جزء) ایمان، نیکى کردن به مردم است

2. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله :الرِّجالُ أربعةٌ : سَخِیٌّ ، و کَریمٌ ، و بَخیلٌ ، و لَئیمٌ . فالسَّخِیُّ : الّذی یأکُلُ و یُعطی ، و الکریمُ : الّذی لا یأکُلُ و یُعطی ، و البخیلُ : الّذی یأکلُ و لا یُعطی ، و اللّئیمُ : الّذی لا یأکُلُ و لا یُعطی. ( بحار الأنوار : 71 / 356 / 18 ) : پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :مردان چهار گروهند: سخى، کریم، بخیل و لئیم. سخى کسى است که مى‌خورد و‌ مى‌خوراند، کریم کسى است که خود نمى‌خورد ولى مى خوراند، بخیل کسى است که مى‌خورد و نمى‌خوراند و لئیم کسى است که نه خود مى‌خورد و نه به کسى مى‌خوراند.

3.  امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید: «الإحْسانُ غَریزَةُ الأخْیـارِ و الإساءَةُ غَریزَةُ الأشْرارِ (غرر الحکم : 2029) : نیکی کردن، سرشت خوبان است و بدی کردن سرشت بدکاران. 

4. پیامبر صلی الله علیه و آله: جِماعُ التَّقْوى فى قولِهِ تَعالى: «اِنَّ اللّه َ یَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الاحْسانِ» (مشکاه الأنوار، ص 95) : عصاره تقوا در این گفته خداوند آمده است: خداوند به عدالت و نیکى فرمان مى‌دهد.

5. قران کریم، مهم‌ترین قدم را برای رسیدن به آنچه گفتیم، تقوا بیان کرده است. آنجا که فرموده: «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذینَ اتَّقَوْا وَ الَّذینَ هُمْ مُحْسِنُونَ(سوره نحل/128): به یقین خداوند با کسانی است که پروا پیشه کرده اند و کسانی که نیکوکارند.»: «و مَنْ أَحْسَنُ دیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ ( سوره نساء /125) : و دین چه کسی نیکوتر از دین کسی است که خود را با تمام وجود تسلیم خدا کرده و نیکوکردار است.»

6. وَابْتَغِ فِیمَا آتَاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ . (سوره قصص/ 77 ) و با آنچه خدایت داده سرای آخرت را بجوی .

تک تک هدایا را که باز می‌کرد، از چهره‌ خندانش می‌فهمیدیم چقدر خوشحال شده. همه‌مان خوشحال بودیم الا یک نفر. آخر سر هم، همان یک نفر، با همان دلخوری‌اش، به آن کودک 7ساله گفت: تشکر کن. کودک نفهمید. بلندتر گفت: فلانی، تشکر کن. از صدای بلندش، همه، جا خوردیم. ذهن کودک که قفل کرد، بنده خدا. و سر همین تشکر نکردن، آن فرد با دلخوری قهر کرد و رفت و این اتفاقی که می‌توانست خوشایند باشد را، برای همه تلخ کرد.

کاری به درستی و نادرستی رفتار نداریم. دقت اینجاست که این ناراحتی یعنی چه؟ به کسی احسانی بکنی و اگر تشکر نکرد، ناراحت شوی. برق چشم‌هایش، تشکر نبود برایت؟ راضی‌ات نکرد؟ به این چه می‌گویند؟

دقت دوم در احسان، همین نکته است: اینکه انتظار هیچ رفتار متقابلی، برای نیکی‌ات، نداشته باشی. نه هیچ تشکری. نه هیچ چهره‌ی قدردانی حتی. بلکه بالاتر، قیافه هم اگر گرفت، غذایت را در صورتت پرت کرد، اخم و فحش و هر چه که کرد، ذره‌ای ناراحت نشوی که من خوبی کردم و شما (1)

حتما می‌توانی برخی رفتارهای محسنانه، نسبت به دیگران را، در اینجا پیدا کنی.

دقت اول در احسان را از اینجا بخوانید.

1.  علامه طباطبایی رحمه الله در این باره می‌نویسد: «احسان، یعنی نفع و نیکی رساندن به دیگران، بدون انتظار پاداش متقابل و جبران نیکی؛ به گونه‌ای که در نیکی فزون تر و شایسته تر عمل کرده و در بدی در مرتبه‌ا‌‌ی پایین تر پاسخ دهد، یا اینکه به دیگران خدمت کند، بی آنکه در انتظار پاداش باشد.  علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ‌ج12، ص 479

زود به زود، احوالشان را جویا می‌شد. به دیدارشان می‌رفت. مختصر پولی که به‌دست می‌آورد، به حسابشان واریز می‌کرد تا کمبودی آنان را آزار ندهد. هدیه‌های مختلفی برایشان می‌خرید و. پای درد دلش که می‌نشستی، دلش می‌خواست هر لحظه در خدمت والدینش باشد. بااین حال پدرش، به او گفته بود: اخلاق و رفتارت خوبه. دعات می‌کنم ولی احسان کردنی که قرآن در مورد والدین گفته، تو بچه‌های من نیست!

می‌پرسید احسان دقیقا چیست؟ رفتارهای نیکویش را تحسین کردم. الهی که بهتر و بیشتر بتواند خدمت والدینش را بکند.

احسان، دو دقت ابتدایی دارد. الهی که این دقت‌ها را داشته باشیم.

دقت اول:

احسان این نیست که نیاز یا مشکل کسی را که قبلا مشکلت را حل کرده، برطرف کنی. این عدل است. احسان بالاتر از عدل است.(1) خوبی‌ای که می‌کنی، باید، بالاتر از خوبیِ او باشد. بدهکارش نباشی(2)

تاکنون، والدینت، به تو بیشتر احسان کرده‌اند یا تو محسن‌تر بوده ای؟

اینجا را بخوان تا کمی بیشتر، بال‌های تواضعت را برای والدینت، باز کنی.

1. امیرالمومنین علی علیه السلام : أطِلْ یَدَکَ فی مُکافَأةِ مَن أحسَنَ إلَیکَ، فإن لَم تَقدِرْ فلا أقَلَّ مِن أن تَشکُرَهُ. ( غرر الحکم : 2383 ) امام على علیه السلام : براى عوض دادن به کسى که به تو نیکى کرده است دستت را دراز کن و اگر توانایى [جبران ]نداشتى، دست کم از او تشکر کن.

2. ر.ک: درس تفسیر آیت الله جوادی آملی، سوره مبارکه قصص، جلسه 29

این را هم که خوانده ای حتما : کرده بر هر ذره ای، ایثارها

جاتون خالی صبح زود، رفته بودم زیارت. الهی روزی همه بشه.

یکی از بهترین کارها وقتی زائر هستی، به نیابت از دیگران زیارت کردن و برای دیگران دعا کردن است. چقدر عمیق و با تمام وجود دعا کردم خدایا همه بیمارانمان را شفا بده.

ما چقدر خودمان را بیمار می‌دانیم؟ کدام بیماری سخت‌تر است؟ بیماری جسم یا روح؟ الهی که خدا همه‌ی بیماری‌هایمان را شفا دهد به .

 گاهی شفاها به رخ دادن یک معجزه است. برخی شفاها به خوردن دارو و استفاده از یک واسطه مادی است اما بیماری روح را چه کنیم؟ اضطراب‌ها، وسواس‌ها، شرک‌های مخفی‌یماناین‌ها را چه کنیم؟

امروز آخر زیارت و دعا، موقع سلام دادن به صاحب امان عج الله تعالی فرجه الشریف، بنده خدایی با ناله می‌گفت: آقاجان، می ترسم از قبر و قیامتم. به دادم برس. دستمو بگیر و رها نکن. خیلی می‌ترسم از هول‌های قیامت و انتظارهای طاقت فرسا و . همین طور عین ابربهار گریه می‌کرد. خوش عاقبت باشد الهی که فهمیده : داروی و شفا دهنده‌ قلبش، یاد آخرت است.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام :ذِکرُ الآخرةِ دَواءٌ و شِفاءٌ ، ذِکرُ الدُّنیا أدْوَأُ الأدواءِ .[غرر الحکم: (5175 ـ 5176 ).]

امام على علیه السلام :یاد آخرت دارو و درمان است ، یاد دنیا بدترین درد و بیمارى.

پ.ن: هیچوقت خودتون رو محروم از خواندن متن عربی روایات نکنید. ولو عربی بلد نباشید. کلام معصوم نور است و این نور را قلب‌، سریع جذب می‌کند.

چگونه همیشه یاد آخرت باشیم؟ را در اینجا بخوانید.

هر ساعتی از صبح که بلند شدی، کار اولت این باشد که درنگی کنی. اگر تمرکز کافی را برای درنگ نداری، دست به قلم بشو و بنویس. ببین تا شب، می خواهی چه کارهایی انجام دهی. معمول ما آدم‌ها، زمان و تعداد کارهایی که بیشتر انجام می‌دهیم و حواس و دغدغه مان، به آن هاست، مربوط به کارهای این دنیایمان هست. با این اوصاف، اگر اعمال ما را در فرمول زیر بگذارند ، ضرر نمی‌کنیم؟

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : مَن أصبَحَ و أمسى و الآخِرةُ أکبرُ هَمِّهِ جَعلَ اللّه ُ الغِنى فی قلبِهِ، و جَمَع لَه أمرَهُ، و لَم یَخرُج مِن الدُّنیا حتّى یَستکمِلَ رزقَهُ . و مَن أصبحَ و أمسَى و الدُّنیا أکبرُ هَمِّهِ جَعَلَ اللّه ُ الفَقْرَ بینَ عینَیهِ، و شتَّتَ علَیهِ أمْرَه، و لَم یَنَلْ مِن الدُّنیا إلاّ ما قُسِمَ لَهُ . (بحار الأنوار : 77/151/104.)

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر آن کس که در شب و روز، بزرگترین همّش آخرت باشد ، خداوند بى نیازى را در دل او جاى مى دهد و کارش را سامان مى بخشد و از دنیا نمى رود مگر وقتى که روزى اش را کامل دریافت کرده باشد. و هر آن کس که شب و روز، بزرگترین همّش دنیا باشد، خداوند فقر را در بین دو چشم او قرار مى دهد (همیشه چشمش گرسنه دنیا است) و کارش را پریشان مى سازد و از دنیا به چیزى بیش از قسمت خود نمى رسد.

وقتی با کمی درنگ در ابتدای صبح، می‌توانیم نیت کنیم و کارهایمان را برای آخرتمان، ولو با ده واسطه، انجام دهیم، چرا اینکار را نکنیم؟ اگر فراموش می‌کنی، زنگ یادآوری نیت بگذار. خدایا، ظرف ها را بشورم برای رضای تو. خانه را جارو کنم تا تو راضی باشی از تمیزی خانه. به مادرم کمک کنم تا تو خوشحال شوی. خانواده را خدمت کنم تا تو از من راضی باشی ان شاالله که  همیشه، الهی، کار کنیم.

 بسم الله دفتر و قلم بردار و همین الان، تا پایان روزت را دوامی اخروی ببخش. دست خود توست.

در مورد رابطه های دنیا و آخرت بیشتر بخوانیم در اینجا

هر چیزی را در این دنیا ببینی، بالاخره یک روزی پایان می‌پذیرد. فقر روزی تمام می‌شود. ثروت تمام می‌شود. چه بسا عزتی که تمام بشود! دوستی‌ها تمام می‌شوند ولو اتمامشان با مردنمان باشد. به هر چیزی فکر کنید تمام شدنی است.

-مدت ها به عکس خیره بودم در سایز بزرگش -

فقط خداست که بوده و هست و خواهد بود.

من انسان هم تمایل بسیاری به دوام خوبی‌ها و داشته‌هایم دارم. و برای رسیدن به این خواسته، چاره‌ای ندارم جز اینکه داشته‌هایم متصل به چیزی باشه که دائمی است.

امیرالمومنین علی علیه السلام :جَعلَ اللّه ُ لکلِّ شیءٍ قَدْرا، و لکلِّ قَدْرٍ أجَلا ( غرر الحکم : 4778)

امام على علیه السلام :خداوند براى هر چیزى اندازه اى گذاشته است و براى هر اندازه اى، اجلى و سرآمدى.

سنت الهی است که همه چیز پایان می‌پذیرند. در عین حالی که این مسئله می‌تواند برای برخی ناراحتی بیاورد، خوشحال کننده‌هم هست اگر موقع سختی‌ها، متوجه باشی که روزی، تلاش‌هایت ثمر می‌دهد و تمام می‌شود بالاخره. کافی است صبور باشیم و این موقعیت‌ها را به سلم و سلامت رد کنیم بلطف الهی.

الهی که خوب عمل کنیم و با پیوند دادن تمام فناپذیرها به آخرت و خدایمان، داشته‌هایمان را پایدار کنیم.

 معامله با دوست بخوانید در اینجا

دوست داشتید راجع به مصادیقش در نظرات، بیشتر صحبت می‌کنیم.  

این روزها، حتما، طعم گس فشار اقتصادی را شما هم چشیدید. سخته اما وقتی به ابعاد مختلفی که برای رشد ما می‌تواند داشته باشد نگاه می‌کنم، خدا را شاکرم از این نعمت بزرگ.

فشار اقتصادی کجا خودش را نشان می‌دهد؟

-         در خوردنی ها مثلا. برخی چیزها را دیگر نمی‌توانی بخری. به حداقل‌ها اکتفا می‌کنی. گاهی حتی چیزی برای خوردن پیدا نمی‌کنی.

-         در پوشیدنی ها. باید به داشته‌هایت اکتفا کنی. وصله بزنی و اتو کنی نه اینکه نو کنی.

-         در رفت و آمدها مثلا. خیلی جاها دیگر نمی‌توانی بروی یا خانواده‌ات را ببری. بیشتر در خانه هستی.

 شاید نتوانی دیگر به دیگران کمک کنی و هدیه برایشان بخری. سخته. دردآور و گاهی زجرآوره اما سراسر خیره. شاید این خیربودنش را به مرور بفهمی اگر معترض خدا نشی و راضی بشی.

یک راه بیرون رفتن از این وضعیت، آن هم به سلم و سلامت چی هست؟ وضعیتی که دیگه دنیایمان تامین درست و حسابی‌ای نمی شود.

وقتی از این وضعیتِ عدمِ تامینِ دنیا، برای تامین کردن آخرتت استفاده کنی، خود به خود، دنیات تامین می‌شه.

زرنگ باش.

امیرالمومنین علی علیه السلام: عَلَیْکَ بالآخِرَةِ تأتِکَ الدُّنیا صاغِرةً. غرر الحکم : ۶۰۸۰

به آخرت چنگ درزن، دنیا، خود با خوارى پیش تو خواهد آمد .

 راه هایی برای افزایش روزی، در اینجا بخوانیم

دوست داشتین در نظرات بیشتر صحبت می‌کنیم

سعی کنید حتما امروز، ولو به دقایقی، نکاتی در فضائل مولایمان امیرالمومنین علی علیه السلام بخوانید و بدین واسطه، معرفتمان را بیافزاییم

ببینید و بشنوید و بخوانید

امام جعفر صادق علیه السلام از پدر بزرگوارشان نقل نمودند که رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند:

به راستی که خداوند متعال برای برادرم علی ابن ابیطالب فضائل بی شماری قرار داده است ، هرکس با اقرار و اعتقاد یکی از آنها را یادآوری کند خداوند گناهان گذشته وآیندهء او را می بخشد اگرچه با گناهان انس و جن وارد قیامت شود.

هرکس یک فضیلت از فضائل علی بن ابیطالب علیه السلام را بنویسد تا زمانی که نشانه ای  از آن نوشته باقی باشد فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند،

و هرکس به یکی از آن فضائل گوش فرا دهد خداوند گناهانی را که با گوش مرتکب شده می بخشد ،

و هرکس به نوشته ای از آن فضائل نگاه کند خدا هرگناهی که با چشم انجام داده می آمرزد.

وایمان کسی قبول نمی شود مگر به ولایت علی علیه السلام و برائت وبیزاری از از دشمنان او.

منابع:امالی شیخ صدوق:138 ح 9

چند جمله ی کوتاه، فکر کردن، تعمق، وصل شدن، نتیجه گرفتن، تقرب ، با شما. بسم الله:

-         زمین، از زیر مکان کعبه، منتشر شد. این روز را دحوالارض می‌گویند و اعمال عبادی خاصی هم دارد.

-          حضرت آدم علیه السلام ، خانه کعبه را ساخت

این خانه را باید خدا در اصل معماری کند

آدم بنایش برنهد، جبریل هم یاری کند

-         حضرت ابراهیم و پیامبر اکرم صلوات الله و سلامه علیهما، تجدید بنای کعبه و محکم کاری کردند.

آن را اولوالعزمی دیگر یک چند حجاری کند

آن را اولوالامری دگر منقوش و گچ کاری کند

-         با وجود اینکه کعبه بت خانه شده بود اما خدا از آن، در مقابل سپاه ابرهه، محافظت کرد.

این همه مراقبت از کعبه برای چه؟

اینسان خدا از خانه اش چندی نگهداری کند

تا ساعتی از دوستی، یک میهمان داری کند

این فضیلت ، فقط مخصوص مولایمان، امیرالمومنین علی علیه السلام است.

بیشتر بخوانیم و بدانیم از این خانه ویژه

عید شما پر باشد از برکت و توفیق و رحمت الهی

عیدتون مبارک

-         نه جانم. مربی نیومده. به جای خودش بدون اطلاع دو نفر دیگه رو فرستاده. می پرسم مربی کجاست می‌گه فلانی گفته من بیام دیگه به جاش. دِ آخه به فلانی چه ربطی داره که دخالت کنه!

+ لابد صلاحی بوده حالا چرا اینقدر عصبانی؟!!

-         ئه خب هماهنگ نکردن. من مسئولم

+ اینقدر سخت نگیر. کلاس برگذار شده دیگه. تو مسئول همین مگه نبودی؟ تازه، فلانی مگه دوستت نیست؟ همونی که اینقدر دلت براش تنگ می‌شه هر روز میری دیدنش. خواسته کمکی کنه بهت کلاست بدون مربی نباشه. بد بوده؟

-         نه جانم بد نبوده. ولی چرا به من چیزی نمیگن؟ باید برم باهاش دعوا کنم که چرا سر خود مربی عوض کرده.

+ ول کن بابا. دوستته. دعوای چی؟ سر خود چیه؟ چقدر تماس بی پاسخ داشتی. خب خودت در دسترس نبودی. ی کم از خودت بیا بیرون. بچه شدیا

-         باشه. تو هم هی نصیحت کن. می‌گم چرا ؟ می‌گی ول کن. اصلا بیخیال. اشتباه کردم با تو حرف زدم. کاری نداری؟ خدافظ

اِی اِی اِی.  الانه که بره کلی با دوستش بحث کنه و رابطه چند سالشون رو با این بحث بیخود، خراب کنه. اصلا حق با تو. تو درست می‌گی. حالا چی بدستت اومد؟!

الإمامُ الهادیُّ علیه السلام : المِراءُ یُفسِدُ الصَّداقَةَالقَدیمَةَ ، ویَحلُلُ العُقدَةَ الوَثیقَةَ ، وأقلُّ ما فیهِ أن تََ فیهِ المُغالَبةُ ، والمُغالَبةُ اُسُّ أسبابِ القَطیعَةِ.  أعلام الدین : 311

امام هادى علیه السلام : مجادله کردن، دوستى دیرین رااز بین مى برد و پیوند استوار را از هم مى گسلد و کمترین چیزى که در مجادله هست، چیره جویى است و چیره جویى، خود عامل اصلى قطع رابطه مى باشد

اندر مضرات مجادله کردن، اینجا را بخوانید

میلاد پربرکت امام عزیزمان، امام هادی علیه السلام بر شما مبارک باشه الهی

پول زیادی بخاطر ثبت نام در این دوره ها را داده بودم و حالا مانده بودم چه کنم. بروم یا نروم؟ شما بودید چه می کردید وقتی :

حسابی با این و آن هماهنگ کردی- حسابی ها - که آیا می‌توانند دوقلوهایت را نگه دارند تا تو بتوانی بروی سر کلاس، بالاخره بنده خدایی قبول می‌کند، با چه وضعی از آن ها دل می‌کنی و گریه هایشان را تحمل می‌کنی- مادری دیگر- بسرعت جت، خودت را به ماشین می‌رسانی و با اندک پولی که داری، راهی موسسه می شوی. می‌خواهی پایت را بگذاری در موسسه، که جوانی جلوی راهت سبز می شود و التماس می‌کند که جایش را به او بدهی و ترم اخر دانشگاهش است و دیگر در این شهر نیست که بتواند بعدها شرکت کند و با بدبختی پولش را قرض کرده و پولها را نشانت می‌دهد و التماس که

خب بگو. شما بودی چه می کردی؟

حق با شماست. قبول بکنی خودت می دانی دیگر. سرکوفت های دیگران را هم باید تحمل کنی. همه زحماتت هم برباد رفته است. معلوم نیست دیگر چه زمانی، این دوره برگذار شود و غیره.

قال امیرالمومنین علیه السلام : عامِلْ سائرَ النّاسِ بالإنصافِ ، و عامِلِ المؤمِنینَ بالإیثارِ . غرر الحکم : 6342.

امام على علیه السلام : با دیگر مردم به انصاف رفتار کن و با مؤمنان به ایثار.

هر چیزی آدابی دارد، آداب ایثار را در اینجا بخوانیم.

عمیق و نه خیره، به چهره اش می‌نگریستم. چشمانش بسته بود و راحت می‌توانستم هرچقدر دلم می‌خواهد، عاشقانه نگاهش کنم. نگاهش می‌کردم اما انگار تک تک روزهایی را که با او سر کرده بودم می‌نگریستم. تک تک روزهایی که مهرش رو نمی‌­دیدم اما او، مهر می­‌ورزید. و حالا که می­‌دیدم ذره­‌ای از مهرهایش را، می­‌خواستم جبرانی بکنم.

کمی تکان خورد و من، نگاهم را زیر انداختم تا اگر چشمانش را باز کرد، نبیند مستقیم نگاهش می­‌کردم. مطمئن که شدم هنوز خواب است، نفس عمیقی کشیدم و مجدد، محو صورتش شدم. چروکیده شده بود و زیبایی و شفافیت پوستش را از دست داده بودم. مادرم. چقدر در این لحظات تو را دوست می­‌دارم. پدرم را نیز. آن­ها بهترین احسان­ها را برایم انجام داده­‌اند و وقت آن است من هم، همان کار را بکنم.

تلفن را برمی‌دارم و شماره را می­‌گیرم.

      -    سلام علیکم. با آقای امیری کار داشتم.

+ گوشی خدمتتون. . . . سلام از ماست خانم . حالتون خوبه؟ بالاخره تصمیمتون رو گرفتید؟ کار خوبی می­ کنید که قبول می­‌کنید. موقعیت خیلی خوبی است و سکوی پرشی است برای شما.

-         بله . ممنونم. این­ها را قبلا هم فرموده بودید. ممنون از لطف شما ولی جواب بنده منفی است.

نگاهی به عکس پدر و مادرم می­‌اندازم که روی میزتحریرم هست.

+ ئه. چرا؟؟؟ بیشتر فکر کنید خانم.

-         نه ممنونم. همه فکرها را کرده­ ام. تشکر از پیشنهاد سخاوت مندانه­ تان. با اجازه ­تان. خدانگهدار

+ صبر کنید خانم خانم

گوشی را قطع می­ کنم. دوباره زنگ می‌خورد اما جواب نمی­ دهم. چرا باید وسوسه‌های شیطانی را بشنوم و از والدینم بگذرم!

می­‌خواهم مانند والدینم، بهترین احسان­ها را برایشان داشته باشم. بارها و بارها. این شد، بار اولش

الإمامُ علیٌّ علیه السلام :الإِیثارُ أحسَنُ الإِحسانِ ، و أعلى مَراتِبِ الإِیمانِ.  غرر الحکم : 1705 .

امام على علیه السلام :ایثار ، بهترین احسان و بالاترین مرتبه ایمان است.

شما در طول هفته، چند بار از خودت و خواسته هایت به خاطر پدر و مادرت، می گذری؟

یکی از فلسفه های زهد، ایثار است. در اینجا بیشتر بخوانیم.

دوست داشتم سوالی از شما بپرسم.   قبل از اینکه ادامه مطلب و جواب من به این سوال رو بخونین، خودتون جواب بدید که :

شما حاضرید یک سال کابوس ببینید و بعد از یک سال، ثروتی هنگفت به شما بدهند؟

سوالی بود که چند ساعتی ذهنم را با خود همراه کرد. ثروت هنگفت پول یعنی؟ نه. پول اگر چه راهگشاست گاهی اما احساس استغنا از آن راهگشاتر است.

ثروت اگر آرامش باشد چه؟ آرامش بدون محبوب که آرامش نیست پس شرطش همان است که بهترین چیزی را که می خواهم و محبوب من است، به من بدهی

در آن صورت

آری من حاضرم

حاضرم مرا تکه تکه کنی و آن را بدهی. کابوس ها را که من هر روز و هر شب می بینم و حس می کنم. حاضرم بعد از یک سال کابوس، بالاترین ثروتم را بدهی. محبوبم را به من بدهی. من زاده ی تلاطم کابوسم. بعد از یک سال، قول می دهی که صدای الا یا اهل العالم را بشنوم؟

پی نوشت

:

گفته اند، «زمانی که حضرت قائم(عج) ظهور می‌کند، [کنار کعبه] ما بین رکن و مقام می‌ایستد و پنج ندا می‌دهد:

الأول: ألا یا أهل العالم أنا الإمام القائم؛ آگاه باشید ای جهانیان که منم امام قائم.
الثانی: ألا یا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم؛ آگاه باشید ای اهل عالم که منم شمشیر انتقام گیرنده.
الثالث: ألا یا أهل العالم إن جدّی الحسین قتلوه عطشان؛ بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را تشنه کام کشتند.
الرابع: ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین علیه السّلام طرحوه عریانا؛ بیدار باشید ای اهل عالم که جدّ من حسین را روی خاک افکندند.
الخامس: ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین علیه السّلام سحقوه عدوانا؛ آگاه باشید ای جهانیان که جدّ من حسین را از روی کینه توزی پایمال کردند».

یزدى حایرى، على‏، إام الناصب فی إثبات الحجة الغائب (عج)، محقق، مصحح، عاشور، على‏، ج ‏2، ص 233، بیروت، مؤسسة الأعلمى‏، چاپ اول‏، 1422ق.

خدایا شاکرم بخاطر نعمتی که به ما داده ای خود می دانی که مدت هاست در تمنایش، تشنه ام. الحمدلله رب العالمین.

لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ   (ابراهیم / 7)

 شکر فقط به این نیست که بگویی الحمدلله رب العالمین و زبانت گویای سپاسی باشد که از این نعمت الهی برده ای. این هم لازم است و عالی. اما عالی تر، این است که قلبت، سپاسگذار منعمی باشد که تو را لایق که نه، می آزماید که آیا، لیاقت ادامه پیدا کردن این نعمت را داری یا نه.

چه اینکه خیلی بخشش ها خدا کرده و اعمال زشت ما، آن ها را از ما دور کرده است. لیاقتت را با به کارگیری و انجام وظایفت نشان بده به شکرانه ی این نعمت الهی ای که خدا، امروز، در روز عرفه، روزی ات کرده . نعمتی که چه بسا به خوبانش می داده و دارایی تو، از استجابت دعای امروزت باشد که گفته ای: هر خیری به هر که داده ای در این روز، به من هم بده.

شما فکر می کنید چند درصد از نعمت هایتان را حتی اندکی شکر می کنید که لیاقت تداوم این نعمت را داشته باشید؟

خداوند مالی را به تو رسانده، حقوقی گرفته ای، هدیه ای حتما اول کاری که می کنی این باشد که از آن مالی که خداوند روزی ات کرده صدقه بده. در روایت داریم که اگر چنین نکنیم مورد لعن واقع می شویم.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: « مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ‏ مَنْ‏ وَهَبَ‏ اللَّهُ‏ لَهُ مَالًا فَلَمْ یَتَصَدَّقْ بِهِ منه بشیء» (کنزالفوائد/ج1/ص150) خدا لعنت کند، خدا لعنت کند کسی را که به او مالی بخشیده و هیچ چیزی به کسی نمی‌دهد.

چه اشکالی دارد اتفاقا خیلی هم خوب است. از اعمال مهم ماه رمضان هم، صدقه دادن است. هر چقدر که بتوانیم صدقه بدهیم. برای سلامتی امام زمان ارواحناله الفداه

اطرافیان را می گویم. آن هایی که برایشان خدمتی کرده ای. کاری کرده ای. حالا از خانواده و خویشان بگیر تا همسایه و همکار و حتی مردم کوچه خیابانی که وقتی خطایی می بینی و دلت برایشان زجر می کشد که خود را به چه باتلاقی می اندازند و دستشان را که می گیری تو را برخوردشان با تو چگونه است؟

☘️بردبار باش. خودت را به بردباری بزن.می دانم درد دارد و خوب فهمیده ای اما خودت را به ندیدن رفتار #نه_خوب شان بزن این ها را تمرین کنیم تا کمی شبیه پیامبر بشویم.  

چقدر دلم به درد آمد وقتی این داستان را خواندم:

✍️الترغیب و الترهیب ـ به نقل از انس ـ : من با رسول خدا صلى الله علیه و آله راه مى رفتم و حضرت بُردى نجرانى با حاشیه اى زبر و درشت بر تن داشت. عربى بادیه نشین از راه رسید و رداى ایشان را محکم کشید. من به گردن پیامبر صلى الله علیه و آله نگاه کردم دیدم حاشیه رداء، از شدّت کشیدن، روى گردن حضرت ردّ انداخته است. آن بادیه نشین سپس گفت : اى محمّد! دستور بده از مال خدا که نزد توست به من بدهند. پیامبر صلى الله علیه و آله به طرف او برگشت و خنده اى کرد و سپس دستور داد به او چیزى عطا کنند.

 الترغیب و الترهیب عن أنسٍ : کُنتُ أمشی مَع رسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله و علَیهِ بُردٌ نَجرانیٌّ غَلیظُ الحاشِیَةِ ، فأدرَکَهُ أعرابیٌّ فجَذَبَهُ بِردائهِ جَذبَةً شَدیدَةً، فنَظَرتُ إلى صَفحَةِ عُنُقِ رسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله ، و قَد أثّرَ بها حاشِیَةُ الرِّداءِ مِن شِدَّةِ جَذبَتِهِ . ثُمّ قالَ : یا محمّدُ، مُرْ لی من مالِ اللّه ِ الّذی عِندَکَ، فالتَفَتَ إلَیهِ فضَحِکَ ثُمّ أمَرَ لَهُ بعَطاءٍ .[الترغیب و الترهیب : 3 / 418 / 20.]

#حدیث
#اخلاقی
#از_معصوم_بیاموزیم

✅ دیروز گفتیم ظلم، مانع #فهم #قرآن و #هدایت یافتگی ما توسط قرآن می شود. می دانید ظلم چیست؟

✍️#ظلم به معنای ستم و بیداد و از #حق و قرار دادن هر چیز در جای نامناسب است. (گفتار رفیع، ج2،ص24)

ظلم به سه قست تقسیم می شود. 1. ظلم به #خدا . 2. ظلم به مردم. 3. ظلم به خود

اگر #حق نادیده گرفته شود، اگر نسبت به #اوامر_الهی بی اعتنایی شود، اگر وحدانیت خدا نادیده گرفته شود و شریکی برای او لحاظ شود، این ها همه ظلم به خداست که بالاترین #ستم است (ِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ(لقمان/13))

اگر کسی به #حکم_الهی پشت کند، ظلم کرده است (َمَنْ لَمْ یحْکُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ(المائدة/45))

اگر از #حدود_الهی کند، ظلم کرده است(وَمَنْ یتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ(البقرة/229))

اگر به خدا #دروغ ببندد، ظلم کرده است(فَمَنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ فَأُولَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ(آل عمران/94))

☘️پناه می بریم به خدا از اینکه جزو #ظالمان باشیم. آنقدر دقیق و ریز و ظریف است که باید از خود #خدا #استمداد جست. خدایا به برکت #صلوات بر محمد و آل محمد، وجودمان را از ذره ای ظلم به خودت پاک کن. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

متن نامه در ادامه مطلب. الهی که همه تون ابن بابویه بشین برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف. که امام آنطور از شما تعریف کنن
 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ « الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ و العاقبة للمتّقین و الجنّة للموحّدین و النّار للملحدین و لا عدوان الّا على الظّالمین و لا اله الّا اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِینَ و الصّلوة على خیر خلقه محمّد و عترته الطّاهرین.

امّا بعد اوصیک یا شیخى و معتمدى و فقیهى ابا الحسن علىّ بن الحسین بن بابویه القمىّ- وفّقک اللَّه لمرضاته و جعل من صلبک اولادا صالحین برحمته- بتقوى اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إِیتاءِ اَّکاةِ فانّه لا تقبل الصّلاة من مانع اّکاة و اوصیک بمغفرة الذّنب و کظم الغیظ و صلة الرّحم و مواساة الاخوان و السّعى فی حوائجهم فی العسر و الیسر و الحلم و التّفقّه فی الدّین و التّثبّت فی الامر و التّعاهد للقرآن و حسن الخلق و الامر بالمعروف و النّهى عن المنکر، فانّ اللَّه عزّ و جلّ قال: لا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَیْنَ النَّاسِ و اجتناب الفواحش کلّها و علیک بصلاة اللّیل فانّ النّبىّ صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم اوصى علیّا علیه السّلام فقال: یا علىّ علیک بصلاة اللّیل علیک بصلاة اللّیل علیک بصلاة اللّیل و من استخفّ بصلاة اللّیل فلیس منّا، فاعمل بوصیّتى و أمر شیعتى حتّى یعملوا علیه و علیک بالصّبر و انتظار الفرج فانّ النّبىّ صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم قال: افضل اعمال امّتى انتظار الفرج، و لا تزال شیعتنا فی حزن حتّى یظهر ولدى الّذى بشّر به النّبىّ صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم بملاء الارض قسط و عدلا کما ملئت ظلما و جورا. فاصبر یا شیخى یا ابا الحسن علىّ و أمر جمیع شیعتى بالصّبر فانّ الْأَرْضَ لِلَّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ و السّلام علیک و على جمیع شیعتنا و رحمة اللَّه و برکاته و صلّى اللَّه على محمّد و آله».

ترجمه نامه:

امام حسن عسکرى علیه السلام در این نامه، پس از حمد خدا و درود بر پیامبر و عترت طاهرینش مى‏فرماید

اى فقیه مورد اعتماد من، على بن الحسین بن بابویه القمى، خداوند تو را به کارهاى مورد رضایتش توفیق دهد و از نسل تو، اولاد صالح بیافریند. تو را به رعایت تقوى و برپا داشتن نماز و اداى زکات وصیّت مى‏کنم، به رعایت تقوى و بر پا داشتن نماز و اداى زکات، زیرا کسى که زکات نپردازد، نمازش قبول نخواهد شد. و نیز تو را سفارش مى‏کنم به بخشایش گناه دیگران، و خویشتن‏دارى به هنگام خشم و غضب، ارتباط با خویشاوندان، تعاون و همکارى با برادران دینى و کوشش در رفع نیازهاى آنها در تنگدستى و گشاده‏دستى، بردبارى و کسب آگاهى و معرفت در دین. در کارها ثابت قدم و با قرآن هم‏پیمان باش، اخلاق خود را نیکو گردان و دیگران را به کارهاى شایسته امر کن و از پلیدى‏ها باز دار، زیرا خداوند فرموده است: «در بسیارى از سخنان آهسته و در گوشى آنها، هیچ خیرى نیست مگر اینکه ضمن آن، به صدقه یا کار نیک و یا اصلاح بین مردم امر نمایند» [و بطور کلّى‏] تو را سفارش مى‏کنم به خوددارى از تمام معاصى و گناهان.

نماز شب را ترک مکن، زیرا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم)در وصیّت خود به علىّ علیه السّلام، سه مرتبه فرمود: «بر نماز شب مواظبت نما. و [آگاه باش‏] هر کس نسبت به نماز شب بى‏اعتنا باشد، از ما نیست» پس اى علىّ بن الحسین، تو خود به سفارشات من عمل کن و شیعیان مرا نیز دستور ده تا عمل کنند.

نیز تو را به صبر و پایدارى و انتظار فرج توصیه مى‏کنم، زیرا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم)فرمود: «بهترین کارهاى امت من، انتظار فرج است». شیعیان ما همواره در غم و اندوه به سر مى‏برند تا فرزندم ظهور کند،همان کسى که پیامبر صلى اللَّه علیه و آله و سلّم بشارت آمدنش را داده است. او زمین را از عدل و داد پر مى‏کند، همان گونه که از ظلم و ستم پر شده است.

پس بار دیگر اى علىّ بن بابویه، تو را به صبر و استقامت توصیه مى‏کنم و تو نیز به همه شیعیان و پیروان مرا به صبر و استقامت فرمان بده. «به راستى زمین از آن خداست و آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد به ارث مى‏دهد و عاقبت از آن پرهیزگاران است».

سلام و رحمت و برکت حقّ بر تو و بر همه شیعیان ما، و درود خداوند بر  محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم)و آل او

1.  این نامه را اکثر محقّقین و صاحبان تراجم نقل نموده‏اند که از جمله آنها، مى‏توان از علامه بحرانى در« لؤلؤة ‏البحرین»، ص ۳۸۴، محقّق خوانسارى در« روضات الجنّات»، ج ۴، ص ۲۷۳، علامه مجلسى در« بحار الانوار»، ‏ج ۵۰، ص ۳۱۷ و ۳۱۸، محدّث نورى در« مستدرک الوسائل»، ج ۳، ص ۵۲۷، قاضى نور اللَّه شوشترى در« ‏مجالس المؤمنین»، ج ۱، ص ۴۵۳، محدّث قمى در« فوائد الرضویة»، ص ۲۸۱، و علامه شیخ محمّد تقى ‏تسترى در« قاموس الرّجال»، ج ۶، ص ۴۷۴، نام برد.‏

مروری بر سوره واقعه بکن(1). ما آدم ها در سه دسته‌ی کلی قرار خواهیم گرفت. السابقون السابقون. اصحاب الیمین، اصحاب الشمال. تو می‌خواهی جزو کدام باشی؟

شاید نتوانیم در همه مسائل جزو السابقون باشیم و یا در عمل، کم بیاوریم اما نیت‌مان کدام است؟ به همین خوب بودن‌ها راضی شده‌ای یا خط مقدم را می‌خواهی؟

یادمان داده‌اند خط مقدم را باید بخواهیم: وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا (2) اما تو چه؟ کدام را می‌خواهی؟

اگر مثل آن بنده خدا، السابقون را طالبی، بدان یکی از راه‌هایش، این است که از خود و نیازهایت بگذری(3). فکر کن. به چه چیزهایی نیاز داری ؟ اهلش هستی در حالی که نیاز داری، به دیگران ببخشی آنچه نیازت را برطرف می کند؟

الهی که باشیم

از بالاترین درس‌های عاشورا، همین از خودگذشتن است. در اینجا بیشتر بخوانید.

1. در فضیلت تلاوت سوره واقعه، روایات زیادى در منابع اسلامى ذکر شده است، از جمله در حدیثى از رسول خدا(علیه السلام) مى خوانیم: «مَنْ قَرَاَ سُورَهَ الْواقِعَهِ کُتِبَ لَیْسَ مِنَ الْغافِلِیْنَ»؛ (کسى که سوره واقعه را بخواند، نوشته مى شود که این فرد از غافلان نیست (تفسیر«مجمع البیان»، جلد 9، صفحه 212 و تفسیر«برهان»، جلد 4، صفحه 273.)

2. وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا (سوره فرقان/ 74) و کسانى‏ اند که مى‏ گویند پروردگارا به ما از همسران و فرزندانمان آن ده که مایه روشنى چشمان [ما] باشد و ما را پیشواى پرهیزگاران گردان

3.  الکافی عن أبی بصیر عن الإمام الباقر أو الإمام الصادق علیهما السلام ، قالَ :قُلتُ لَهُ : أیُّ الصَّدَقَةِ أفضَلُ ؟ قالَ : جُهدُ المُقِلِّ ، أ ما سَمِعتَ قَولَ اللّه ِ عز و جل : «وَ یُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَ لَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ»
تَرى هاهُنا فَضلاً؟[الکافی : 4 / 18 / 3.]

الکافى ـ به نقل از ابو بصیر ـ : به امام [باقر یا صادق علیهما السلام ]گفتم : کدام صدقه برتر است؟ فرمود: «دِهِش بینوا. این سخن خداى عزّ و جلّ را نشنیده اى که : «و [دیگران را ]بر خویشتن ، مقدّم مى دارند ، هرچند خودشان نیازمند باشند» . آیا در این جا مازادى مى بینى؟ ( یعنى آیا در آیه ، قیدى در خصوص این که مازاد نیاز خود را عطا مى کنند ، مى بینى؟ )

اگر به یاد حضرت حجت باشی، با ذکر نامش، با صلوات بر او، با هر صبح، دعای عهد خواندن و سلام دادن های سحرگاهی، با مناجات های اخر شب و خواندن دعای سلامتی اش، در هر ساعت. به هر طریقی، اثرات فراوانی برایت دارد.

«وَاذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیکُمْ وَمِیثاقَهُ الَّذِی وَاثَقَکُم بِهِ»؛( سوره مائده، آیه 7.)

«نعمت خدا را یاد کنید و عهدی را که از شما درباره آن پیمان گرفته است و شما گفتید: شنیدیم و اطاعت کردیم (فراموش نکنید)».

وجود مقدّس ولی عصرعلیه السلام میثاق الهی است و ما مأمور به یاد او هستیم.

السلام علیک یا میثاق اللَّهِ الّذی اَخَذَهُ وَ وَکَّدَه؛( زیارت آل یس، مفاتیح الجنان.)

سلام بر تو ای پیمان خدایی که خداوند از مردم گرفته و بر آن تأکید کرده است.

او به یادت است، .

«انا غیر مهملین لمراعاتکم و لاناسین لذکرکم.؛( بحارالانوار، ج 53، ص 175.)

ما در مراعات حال شما، اهمال نمی‌کنیم و یاد شما را فراموش نمی‌کنیم».

وقتی حضرت به یاد ما هستند ، چرا ما به یادشان نباشیم.

برای آشنایی با راهکارهای عملی یاد حضرت حجت سلام الله علیه، به اینجا مراجعه فرمایید.

اجازه بازنشر تصاویر تولیدی یاد حضرت حجت به مناسبت سالروز میلاد پر برکتشان برای همگان آزاد است.