برآید از دل پاک و نماید احسانت

یادت هست که احسان چه بود؟ دقت اول چه بود؟ دقت دوم چه؟

اما می‌دانی. بگذار بی مقدمه بگویم، بی تعارف:

باید ایثارگر باشی که بتوانی بواسطه احسانت، از حق خود بگذری. برای همین است شاید، که مولایمان فرموده مهم‌ترین جزء ایمان، احسان و نیکی کردن به مردم است.(1)

باید کریم باشی که بواسطه احسانت، بخششی کنی ورای بخشش های دیگری و هیچ انتظاری هم نداشته باشی. کریم است که از خود می‌گذرد و به دیگری، می‌دهد. (2)

احسان کردن، سرشت خوبان است و از بدکاران، این کارها بر نمی‌آید. (3) احسان، میوه‌ای است که به اندازه تقوا و ایمانت، ثمر می‌دهد. هر چه متقی‌تر باشی، محسن‌تر هم خواهی شد. (4)

انسان‌های محسن، بر اعمال و رفتار و گفتار خود، مواظبت دارند. (5) اهل تقوا هستند دیگر. سراسر خیر و نیکی‌اند و باز هم می‌گویند : فقط اطاعت امر مولایم بود. ذره‌ای، نیکی‌اش را نمی‌بیند و حاضر است از جان و مال و آبروی خود بگذرد و از هر چه خدا به او داده، انفاق کند.( 6)

بهشت می‌شود دنیایی که محسنین، آن را بسازند. سهم من و تو، در ساختن چنین بهشتی، چه اندازه است؟

الهی که شما هم جزو محسنین باشید. ویژگی‌های محسنین را در اینجا بخوانید

پاورقی های پر نوووور:

1. امیرالمومنین علی علیه السلام : رأسُ الإیمانِ الإحْسانُ إلى النّاسِ.( غرر الحکم : 5253) : امام على علیه السلام : رأس (مهم‌ترین جزء) ایمان، نیکى کردن به مردم است

2. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله :الرِّجالُ أربعةٌ : سَخِیٌّ ، و کَریمٌ ، و بَخیلٌ ، و لَئیمٌ . فالسَّخِیُّ : الّذی یأکُلُ و یُعطی ، و الکریمُ : الّذی لا یأکُلُ و یُعطی ، و البخیلُ : الّذی یأکلُ و لا یُعطی ، و اللّئیمُ : الّذی لا یأکُلُ و لا یُعطی. ( بحار الأنوار : 71 / 356 / 18 ) : پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :مردان چهار گروهند: سخى، کریم، بخیل و لئیم. سخى کسى است که مى‌خورد و‌ مى‌خوراند، کریم کسى است که خود نمى‌خورد ولى مى خوراند، بخیل کسى است که مى‌خورد و نمى‌خوراند و لئیم کسى است که نه خود مى‌خورد و نه به کسى مى‌خوراند.

3.  امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید: «الإحْسانُ غَریزَةُ الأخْیـارِ و الإساءَةُ غَریزَةُ الأشْرارِ (غرر الحکم : 2029) : نیکی کردن، سرشت خوبان است و بدی کردن سرشت بدکاران. 

4. پیامبر صلی الله علیه و آله: جِماعُ التَّقْوى فى قولِهِ تَعالى: «اِنَّ اللّه َ یَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الاحْسانِ» (مشکاه الأنوار، ص 95) : عصاره تقوا در این گفته خداوند آمده است: خداوند به عدالت و نیکى فرمان مى‌دهد.

5. قران کریم، مهم‌ترین قدم را برای رسیدن به آنچه گفتیم، تقوا بیان کرده است. آنجا که فرموده: «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذینَ اتَّقَوْا وَ الَّذینَ هُمْ مُحْسِنُونَ(سوره نحل/128): به یقین خداوند با کسانی است که پروا پیشه کرده اند و کسانی که نیکوکارند.»: «و مَنْ أَحْسَنُ دیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ ( سوره نساء /125) : و دین چه کسی نیکوتر از دین کسی است که خود را با تمام وجود تسلیم خدا کرده و نیکوکردار است.»

6. وَابْتَغِ فِیمَا آتَاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ . (سوره قصص/ 77 ) و با آنچه خدایت داده سرای آخرت را بجوی .